Poniżej przedstawiamy krótki opis wybranych przez naszą Kancelarię spraw sądowych i administracyjnych, które zakończyły się sukcesem naszych Mocodawców. W wielu przypadkach wnosiliśmy apelacje, a nawet skargi kasacyjne do Sądu Najwyższego nie poddając się, aż do wyczerpania wszystkich możliwych środków zaskarżenia działając zawsze w zgodzie z wolą i interesem naszych Klientów.

• 2012 r. – Sąd Najwyższy – postanowienie z dnia 28 listopada 2012 r. w sprawie III CSK 17/12, opubl. Lex, Legalis

W trakcie reprezentowania naszego Klienta, którego Sąd Rejonowy w Miechowie nakazał przymusowo skierować na leczenie odwykowe stacjonarne odwołaliśmy się do Sądu Okręgowego w Krakowie, który zmienił to orzeczenie na obowiązkowe leczenie ambulatoryjne. Pomimo tego w dalszym ciągu wnieśliśmy skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego kwestionując w ogóle obowiązek leczenia jako taki. Skarga kasacyjna została przyjęta do rozpoznania, a Sąd Najwyższy rozpoznając naszą skargę uchylił zaskarżone postanowienie i sformułował bardzo istotną tezę cyt. „Wymagane przez przepisy art. 24 w zw. art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.) przesłanki medyczna i społeczna do zastosowania obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu, muszą istnieć w chwili wydawania postanowienia co do istoty sprawy. W razie jednak zaprzestania przez osobę uzależnioną od alkoholu negatywnych zachowań wyczerpujących przesłankę społeczną, przed merytorycznym rozstrzygnięciem, sąd powinien ocenić przyczyny i trwałość takiej zmiany.” Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił w całości wniosek o leczenie odwykowe naszego Klienta.

• 2013 r. Sąd Najwyższy – wyrok z dnia 9 maja 2013 r. w sprawie II PK 255/12, opubl. Lex, Legalis

Pierwotnie wnieśliśmy pozew o odszkodowanie przeciwko pracodawcy (dużemu koncernowi budowlanemu) za bezprawne wypowiedzenie umowy o pracę. Nasz pozew został oddalony przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu. Wnieśliśmy apelację, która również została oddalona przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu. Sąd Okręgowy we Wrocławiu zignorował większość naszych zarzutów apelacyjnych. W związku z powyższym wnieśliśmy skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego zrzucając szereg poważnych uchybień natury procesowej. Sąd najwyższy przyjął skargę kasacyjną do rozpoznania i w rezultacie uchylił wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu w całości do ponownego rozpoznania. Przy okazji rozpoznawania naszej skargi kasacyjnej sformułował istotny pogląd, iż cyt. „Nawet gdy sąd apelacyjny podziela ustalenia i ocenę prawną sądu pierwszej instancji (czy też „przejmuje je za własne”), to nie zwalnia to sądu z indywidualnego odniesienia się do zarzutów apelacji. Taki mankament oznacza, że apelacja nie została rozpoznana. Sąd apelacyjny jest nie tylko sądem merytorycznym, czyli samodzielnie ustala stan faktyczny (art. 382 KPC) i suwerennie rozstrzyga spór na tle prawa materialnego, ale przede wszystkim odnosi się do zarzutów apelacji. W tym wyraża się istota drugiej instancji, tzn. że strona apelująca ma prawo, aby jej zarzuty zostały rozpoznane. Konsekwentnie ma też prawo poznać ocenę tych zarzutów dokonaną przez sąd odwoławczy (apelacyjny).” Po przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania Sąd Okręgowy we Wrocławiu w innym składzie zmienił wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu i uwzględnił częściowo nasze powództwo nakazując stronie pozwanej zapłatę powodowi kwoty odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres 1 miesiąca czasu wraz z odsetkami ustawowymi za zwłokę.

• 2014 r. – Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział VII Pracy – 50.000 zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wyniku wypadku przy pracy

Nasza kancelaria dochodziła kwoty 50.000 zł zadośćuczynienia dla byłego pracownika przeciwko pracodawcy – dużej spółce z udziałem Skarbu Państwa w związku z wypadkiem przy pracy jaki miał miejsce w 2001 r., do którego niestety przyczynił się także nasz Klient. Strona przeciwna od samego początku podnosiła zarzut przedawnienia. Dzięki przemyślanej i odważnej koncepcji poprowadzenia sprawy udało się przekonać Sąd I instancji do bezzasadności tego zarzutu. W rezultacie Sąd Rejonowy dla Krakowa-Nowej Huty Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w 2014 r. zasądził od pozwanej na rzecz naszego Klienta kwotę 30.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi, a w wyniku wniesionej przez nas apelacji Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych podwyższył tę kwotę do 50.000 zł oraz ustalił 50% odpowiedzialność strony pozwanej za skutki wypadku na przyszłość obciążając wszelkimi kosztami procesu pracodawcę. (sygn. SO Kraków – VII Pa 154/14, niepubl.)

• 2015 r. – Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie – skazanie sprawcy i naprawienie szkody za naruszenie praw autorskich (wyrok z dnia 13.05.2015 r.)

Imieniem naszego Klienta skierowaliśmy sprawę do Prokuratury z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego przeciwko osobie naruszającej prawa autorskie naszego Klienta do wykonanych przez niego profesjonalnych fotografii. Prokuratura przeprowadziła dochodzenie i skierowała akt oskarżenia do Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie przeciwko naruszycielowi praw autorskich. W czasie długoletniego procesu sądowego reprezentowaliśmy naszego Klienta jako oskarżyciela posiłkowego. W rezultacie przeprowadzonego procesu i licznych rozpraw oskarżony został prawomocnie skazany za przestępstwo z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych na grzywnę oraz zobowiązany do zapłaty na rzecz naszego Klienta stosownego odszkodowania, a także zobowiązano go do zwrotu kosztów procesu. (sygn. SR Kraków-Śródmieście II K 1791/12/S, niepubl.)

• 2015 r. – korzystna decyzja Dyrektora Izby Celnej w Krakowie – uchylenie w całości decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w Krakowie określającego zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym na kwotę 905 218,00 zł

Nasz klient przyszedł do nas z bardzo niekorzystną decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w Krakowie, która zobowiązywała go do zapłaty podatku celnego w kwocie prawie miliona złotych. Uprawomocnienie się wskazanej decyzji skutkowałoby całkowitą upadłością naszego Klienta. W wyniku wniesionego przez nas odwołania Dyrektor Izby Celnej w Krakowie uchylił w całości tę niekorzystną decyzję i umorzył postępowanie. Nasz Klient został całkowicie uwolniony z obowiązku zapłaty niesłusznie określonego w decyzji podatku akcyzowego.

• 2017 r. – wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie IX Wydział Gospodarczy oddalający powództwo o odszkodowanie w kwocie 136 321,77zł (utrzymany przez Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny co do oddalenia żądania zapłaty odszkodowania i innych roszczeń finansowych)

Przeciwnik procesowy naszego Klienta (przedsiębiorcy) skierował przeciwko niemu powództwo o zaniechanie niedozwolonych działań oraz zasądzenie kwoty 136.321,77zł z odsetkami ustawowymi od dnia wydania wyroku tytułem odszkodowania za czyn nieuczciwej konkurencji, a także nakazanie zapłaty kwoty 10.000zł na rzecz wskazanego przez siebie stowarzyszenia. W efekcie podjętej przez naszą Kancelarię obrony Sąd Okręgowy w Krakowie powództwo oddalił w całości. W wyniku wniesionej przez stronę powodową apelacji Sąd Apelacyjny w Krakowie jedynie nieznacznie zmienił wyrok uwzględniając jedno z żądań powoda o zaniechanie niedozwolonych działań, jednak utrzymał w mocy oddalenie jakichkolwiek roszczeń finansowych względem naszego Klienta. Kosztami procesu obciążono powoda jako przegrywającego w przeważającej części (sygn. SO Kraków – IX GC 505/14, sygn. SA Kraków – I ACa 309/17, niepubl.)

• 2017 r. – wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach uchylający wyrok Sądu Rejonowego w Pińczowie w wyniku uwzględnienia naszego zarzutu apelacyjnego w zakresie nadużycia zarzutu przedawnienia przez przeciwnika procesowego (art. 5 kc)

W niniejszej sprawie dochodziliśmy od towarzystwa ubezpieczeniowego wypłaty należnego naszemu Klientowi odszkodowania z polisy NNW za wypadek z 2009 r. Ubezpieczyciel podniósł zarzut przedawnienia zgłoszonego roszczenia.  Sąd Rejonowy w Pińczowie oddalił powództwo uwzględniając ten zarzut, jednakże w wyniku wniesionej przez nas apelacji Sąd Okręgowy w Kielcach podzielił nasz zarzut apelacyjny co do naruszenia art. 5 kc i uznał zgłoszenie zarzutu przedawnienia przez zakład ubezpieczeń za nadużycie prawa. W efekcie uchylił zaskarżony wyrok przekazując sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Pińczowie. Wówczas po wyeliminowaniu zarzutu przedawnienia udało nam się wynegocjować korzystną dla Klienta ugodę z zakładem ubezpieczeń. (SO Kielce – sygn. II Ca 1211/16)

• 2019 r. – wyrok Sądu Rejonowego w Miechowie zasądzający od Gminy na rzecz naszego Klienta odszkodowanie w kwocie 12.000 zł za fatalne skutki poślizgnięcia się na lodzie

Nasz klient doznał urazu w wyniku poślizgnięcia się na lodzie na nieodśnieżonej drodze gminnej. Gmina odmówiła wypłaty odszkodowania za doznaną krzywdę. W związku z czym wnieśliśmy pozew do Sądu o zapłatę 12.000 zł tytułem zadośćuczynienia, która to kwota została uwzględniona w całości (Sąd przyjął tylko inną datę początkową naliczania odsetek), a Gminę obciążono kosztami procesu. Gmina odwołała się do Sądu Okręgowego w Krakowie, który oddalił apelację pozwanej w całości i obciążył pozwaną kosztami postępowania w II instancji (sygn. SR Miechów – I C 327/17, SO Kraków – II Ca 272-20, niepubl.)

• 2020 r. – wyrok Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie zasądzający na rzecz naszej Klientki odszkodowanie w kwocie 29.000 zł oraz zadośćuczynienie w kwocie 14.280 zł za błąd w sztuce lekarza ortodonty

W niniejszej sprawie imieniem naszej Klientki pozwaliśmy lekarza ortodontę oraz dwa towarzystwa ubezpieczeniowe ubezpieczające lekarza za niewłaściwą diagnozę i błędne leczenie ortodontyczne. W efekcie wygraliśmy sprawę w 100% przeciwko wszystkim pozwanym. Sąd zasądził od pozwanych in solidum na rzecz powódki kwotę 29.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 14.280 zł tytułem odszkodowania z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od wyżej wymienionych kwot oraz obciążył pozwanych kosztami procesu w całości. Pozwani nie wnosili apelacji. (sygn. SR Kraków-Krowodrza I C 627/18/K, niepubl.)

• 2022 r. – postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie zmieniające postanowienie Sądu Rejonowego w Miechowie w kierunku zasiedzenia działek rolnych na rzecz naszego Klienta

Imieniem naszego Klienta wnosiliśmy o zasiedzenie posiadanych przez niego działek rolnych. Sąd Rejonowy w Miechowie bezzasadnie oddalił nasz wniosek. Wywiedliśmy apelację podnosząc szereg uzasadnionych zarzutów naruszenia prawa materialnego i procesowego, w wyniku której Sąd Okręgowy w Krakowie zmienił postanowienie Sądu I instancji i orzekł o zasiedzeniu działek na rzecz naszego Klienta (sygn. SO Kraków II Ca 1238/22, niepubl.)